Ήθελα πολύ καιρό να δω αυτή την ταινία. Αφενός, τον Ιούνιο, έβλεπες παντού την αφίσα της περπατώντας στη Μασσαλία. Είμαι πεπεισμένη πως ήταν η μόνη ταινία που παιζόταν στους γαλλικούς κινηματογράφους εκείνες τις ημέρες! Αφετέρου, πρόκειται για τη νέα δουλειά του Δανού σκηνοθέτη Thomas Vinterberg, που μας έχει συνηθίσει σε ταινίες που δε ξεχνάς εύκολα.
Το σενάριο είναι βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Thomas Hardy και αφορά μια νεαρή γυναίκα (Carey Mulligan) που κληρονομεί μια φάρμα στην ανδροκρατούμενη αγγλική επαρχία στα τέλη του 19ου αιώνα. Παρακολουθούμε τις προσπάθειές της να διευθύνει μόνη της την ιδιοκτησία της καθώς και τα συναισθηματικά της μπλεξίματα με τρεις άντρες, καθένας πολύ διαφορετικός από τον άλλον.
Θα ξεκινήσω από το σκηνοθέτη. Ο Thomas Vinterberg μας έχει δώσει ταινίες όπως το "The hunt", το "The celebration", ακόμα και το "Dear Wendy" που έχουν ένα κοινό: το δράμα. Την αδικία, την τραγωδία, τα έντονα συναισθήματα. Σίγουρα δεν τις παρακολουθείς με αδιαφορία. Αγαπάς και μισείς χαρακτήρες. Θυμώνεις. Δικαιώνεσαι. Αυτά δε συμβαίνουν ποτέ στο παρόν φιλμ. Η απόδοση είναι φλατ, σχεδόν βαρετή. Στα δικά μου μάτια, η συνταρακτικότερη σκηνή της ταινίας είναι μάλλον μια ομαδική αυτοκτονία προβάτων που λαμβάνει χώρα στα πρώτα 15 λεπτά της ταινίας.
Έπειτα, οι επίδοξοι σύζυγοι (Matthias Schoenaerts, Michael Sheen, Tom Sturridge ) ερωτεύονται την πρωταγωνίστρια σε λιγότερο από 3 λεπτά ο καθένας. Χωρίς υπερβολή, ο Gabriel Oak (Matthias Schoenaerts) ανταλλάσσει με την Bathsheba Everdene (Carey Mulligan) λίγες κουβέντες και στο επόμενο πλάνο τη ζητάει σε γάμο. Χαίρομαι που κατάφερα να περιορίσω τα spoilers στο πρώτο τέταρτο της ταινίας και σταματώ εδώ.
Τα κακά νέα: Κάτι πάει λάθος με το σενάριο. Υποθέτω πως στο μυθιστόρημα υπάρχει ο χρόνος να γνωρίσεις τους χαρακτήρες, να τους αγαπήσεις, να τους συμπονέσεις. Δε νομίζω πως καταφέρνει κάτι ανάλογο και η ταινία.
Τα καλά νέα: Καλή σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες, τίποτα αξιομνημόνευτο όμως. Πολύ καλή φωτογραφία. Υπέροχη μουσική επένδυση.
Μας εξέπληξε: Η πιστή αναπαράσταση της εποχής.
Μας άρεσε;
Κινήθηκε μάλλον κοντά στη βάση. Αξιοπρεπές αλλά θα ξεχαστεί γρήγορα.
Βαθμολογία: 6/10
Το σενάριο είναι βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Thomas Hardy και αφορά μια νεαρή γυναίκα (Carey Mulligan) που κληρονομεί μια φάρμα στην ανδροκρατούμενη αγγλική επαρχία στα τέλη του 19ου αιώνα. Παρακολουθούμε τις προσπάθειές της να διευθύνει μόνη της την ιδιοκτησία της καθώς και τα συναισθηματικά της μπλεξίματα με τρεις άντρες, καθένας πολύ διαφορετικός από τον άλλον.
Θα ξεκινήσω από το σκηνοθέτη. Ο Thomas Vinterberg μας έχει δώσει ταινίες όπως το "The hunt", το "The celebration", ακόμα και το "Dear Wendy" που έχουν ένα κοινό: το δράμα. Την αδικία, την τραγωδία, τα έντονα συναισθήματα. Σίγουρα δεν τις παρακολουθείς με αδιαφορία. Αγαπάς και μισείς χαρακτήρες. Θυμώνεις. Δικαιώνεσαι. Αυτά δε συμβαίνουν ποτέ στο παρόν φιλμ. Η απόδοση είναι φλατ, σχεδόν βαρετή. Στα δικά μου μάτια, η συνταρακτικότερη σκηνή της ταινίας είναι μάλλον μια ομαδική αυτοκτονία προβάτων που λαμβάνει χώρα στα πρώτα 15 λεπτά της ταινίας.
Έπειτα, οι επίδοξοι σύζυγοι (Matthias Schoenaerts, Michael Sheen, Tom Sturridge ) ερωτεύονται την πρωταγωνίστρια σε λιγότερο από 3 λεπτά ο καθένας. Χωρίς υπερβολή, ο Gabriel Oak (Matthias Schoenaerts) ανταλλάσσει με την Bathsheba Everdene (Carey Mulligan) λίγες κουβέντες και στο επόμενο πλάνο τη ζητάει σε γάμο. Χαίρομαι που κατάφερα να περιορίσω τα spoilers στο πρώτο τέταρτο της ταινίας και σταματώ εδώ.
Τα κακά νέα: Κάτι πάει λάθος με το σενάριο. Υποθέτω πως στο μυθιστόρημα υπάρχει ο χρόνος να γνωρίσεις τους χαρακτήρες, να τους αγαπήσεις, να τους συμπονέσεις. Δε νομίζω πως καταφέρνει κάτι ανάλογο και η ταινία.
Τα καλά νέα: Καλή σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες, τίποτα αξιομνημόνευτο όμως. Πολύ καλή φωτογραφία. Υπέροχη μουσική επένδυση.
Μας εξέπληξε: Η πιστή αναπαράσταση της εποχής.
Μας άρεσε;
Κινήθηκε μάλλον κοντά στη βάση. Αξιοπρεπές αλλά θα ξεχαστεί γρήγορα.
Βαθμολογία: 6/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου