Η ταινία μας αφηγείται τα πραγματικά γεγονότα της κατάρρευσης της οικονομίας το 2008, οδηγώντας στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Παρακολουθούμε την ιστορία τεσσάρων ανθρώπων, με ιδιαίτερες γνώσεις και διαίσθηση σχετικά με το χρηματιστήριο, που προέβλεψαν την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων, η οποία οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση της Lehman Brothers.
Στη σκηνοθεσία και στη διασκευή του σεναρίου (μιας και που πρόκειται για μεταφορά από βιβλίο) βρίσκεται ο Adam McKay ("Talladega Nights", "Step Brothers", "Anchorman") που, μετά από τις κωμωδίες που μας έχει συνηθίσει, κάνει την πρώτη του προσπάθεια σε ένα διαφορετικό είδος και πάει κατευθείαν για Όσκαρ. Βρίσκω κάπως υπερβολική αυτή την υποψηφιότητα, καθώς το μόνο αξιοπρόσεκτο σκηνοθετικό "τερτίπι" είναι η επεξήγηση γεγονότων, δυσκολονόητων για το μέσο θεατή, με έξυπνες μεθόδους. Στο καστ συναντάμε το μισό Χόλυγουντ: Christian Bale (υποψήφιος για Όσκαρ Β' αντρικού ρόλου), Ryan Gosling, Steve Carell, Brad Pitt. Ο, κατά γενική ομολογία, υπέροχος Bale θα βρει ισχυρούς αντιπάλους για το χρυσό αγαλματάκι, καθώς αυτό που είχε να κάνει το έκανε, όπως πάντα, πολύ καλά, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είχε και πολλά να κάνει. Ένας αλλαγμένος Gosling σε ένα ρόλο διαφορετικό απ' ό,τι μας έχει συνηθίσει, αξιοπρεπέστατος. Τελευταία μου αρέσει πολύ ο Carell που ευτυχώς ξέφυγε από τις κωμωδίες. Πολύ καλός κι εδώ. Ο Pitt επαναλαμβάνει μια πετυχημένη συνταγή, αυτή που ακολούθησε και με το οσκαρικό "12 χρόνια σκλάβος". Μικρός αλλά καίριος ρόλος και, παράλληλα, παραγωγός.
Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση από την υποψηφιότητα για Όσκαρ σκηνοθεσίας, είναι η υποψηφιότητα στην κατηγορία του σεναρίου. Δυσνόητη διασκευή, ο μέσος θεατής μέχρι τα μέσα της ταινίας δε θα έχει καταλάβει τίποτα. Πολλές οικονομικές ορολογίες, γνωστές μόνο σε όσους έχουν σχέση με το αντικείμενο. Διαβάζοντας κριτικές του κοινού, αναρωτιέμαι αν η πλειοψηφία έχει κατανοήσει όντως τι είναι τα swaps, CDO's και ενυπόθηκα ομόλογα ή αν, απλά, αυτές οι εξειδικευμένες γνώσεις, που καθορίζουν τις ζωές μας χωρίς να το γνωρίζουμε, προκαλούν κάποιου είδους δέος. Η ίδια απορία μου είχε γεννηθεί με το, εξίσου εξειδικευμένο αν και σε διαφορετικό επιστημονικό πεδίο, "Interstellar". Η παγκόσμια οικονομική κρίση που διανύουμε είναι, πράγματι, ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα που είναι φυσικό κι ευχάριστο να απασχολεί τον κινηματογράφο. Πολλά τα φιλμ που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, από το "Δυο μέρες, μια νύχτα" μέχρι το "The company men", το καθένα με τον τρόπο του. Ακριβώς το ίδιο θέμα όμως με το "Μεγάλο Σορτάρισμα", το έχουμε ξαναδεί στο "Δρόμο του χρήματος".
Τα κακά νέα: Δύσκολη να την παρακολουθήσεις.
Τα καλά νέα: Ενδιαφέρουσα να το προσπαθήσεις.
Μας εξέπληξε: Το πετυχημένο σαρκαστικό χιούμορ και τα καλώς στοχευμένα πολιτικά και ηθικά μηνύματα.
Μας άρεσε;
Αν και υποψιάζομαι πως θα έχει τύχη στα Όσκαρ, βρίσκω υπερβολικές τις διθυραμβικές κριτικές που το συνοδεύουν.
Βαθμολογία: 6.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου