Το 2014, έξι χρόνια μετά το θάνατο του Yves Saint Laurent, έφτασαν στις σκοτεινές αίθουσες δύο επίδοξες βιογραφίες του σπουδαίου μόδιστρου. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά φιλμ, που έφτασαν τους δημιουργούς τους μέχρι τα δικαστήρια.
Το "Yves Saint Laurent" ξεκινά την αναδρομή του από το πατρικό σπίτι του σχεδιαστή στην Αλγερία και συνεχίζει με τη μετακόμιση στο Παρίσι και τη γνωριμία του με τη μακροβιότερη ερωτική κι επαγγελματική σχέση του, αυτή με τον Pierre Berge. Αυτή είναι άλλωστε και η μόνη από τις δύο βιογραφίες που υποστήριξε και αναγνώρισε ο τελευταίος, παραχωρώντας πολύτιμο και σπάνιο αυθεντικό υλικό για τα γυρίσματα. Το "Saint Laurent" επικεντρώνεται στην ακμή της καριέρας του στα τέλη της δεκαετίας του '60 ως το 1976. Πρόκειται για τη βιογραφία που έτυχε της λιγότερης υποστήριξης, κι ως αποτέλεσμα κατάφερε να εκφραστεί με αισθητά λιγότερη λογοκρισία.
Σκηνοθέτης του "Yves Saint Laurent" είναι ο Jalil Lespert και του "Saint Laurent" ο, προκλητικότερος, Bertrand Bonello. Στον ομώνυμο ρόλο ο Pierre Niney και ο Gaspard Ulliel, αντίστοιχα, με εξαιρετική ομοιότητα με τον ίδιο το σχεδιαστή, αμφότεροι. Υπέροχοι και οι δύο στο ρόλο τους, ακολούθησαν πιστά τις οδηγίες του σκηνοθέτη τους. Πράγματι, ο καθένας ενσάρκωσε αξιοθαύμαστα το θρύλο της μόδας, μόνο που, αναπάντεχα, μοιάζουν να υποδύεται ο καθένας κάποιον άλλον! Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η εκ διαμέτρου αντίθετη προσέγγιση των δύο σκηνοθετών. Στην πρώτη εκδοχή, παρακολουθούμε έναν Yves ευαίσθητο, τρομερά συνεσταλμένο και ντροπαλό, μια ευγενική και εύθραυστη φυσιογνωμία. Στη δεύτερη εκδοχή, παρουσιάζεται ως ένας χαρακτήρας εξωστρεφής, κυνικός και κτητικός, σχεδόν έκφυλος, τολμώ να πω. Παρόλο που πολλά γεγονότα είναι κοινά στις δύο ταινίες, όπως τα αμέτρητα ναρκωτικά, οι διάφορες περιστασιακές ή σταθερές ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ακόμα και το 'ψωνιστήρι', προσεγγίζονται σκηνοθετικά με τόσο διαφορετικό τρόπο. +1 για το "Yves Saint Laurent" και για τον κομψότατο και αριστοκρατικό, όπως θα άξιζε σε αυτή την ιδιοφυΐα της μόδας να ενσαρκωθεί, Pierre Niney (τα γυαλιά μυωπίας του οποίου είναι τα αυθεντικά γυαλιά του σχεδιαστή).
Ίδια γεγονότα, τόσο διαφορετικές ταινίες; Κι όμως γίνεται. Στην ταινία του Lespert, σε πρώτο πλάνο είναι ο καλλιτέχνης και το ταλέντο του. Για τα γυρίσματα, χρησιμοποιήθηκαν αυθεντικά ρούχα του οίκου. Το αισθητικό αποτέλεσμα, από την άποψη της μόδας, είναι μια απόλαυση! Έτσι, οι απομιμήσεις στο έργο του Bonello υστερούν σημαντικά σε σύγκριση με τις αυθεντικές δημιουργίες. Αντιθέτως, στο "Saint Laurent", σε πρώτο πλάνο είναι οι καταχρήσεις και το σεξ, σε βαθμό που σε υποψιάζει πως η πρόκληση είναι αυτοσκοπός, και η υψηλή ραπτική περνάει αδίκως στο παρασκήνιο. Υπήρξαν στιγμές που αισθάνθηκα πως υποβιβάζεται η ίδια η προσωπικότητα του μόδιστρου. +1 για το "Yves Saint Laurent" και για τον τρόπο που χειρίστηκε ο Lespert το σενάριο. Εκεί που το "Saint Laurent" σίγουρα κερδίζει είναι στο καστ και στην ένταση. Σχετικά με το καστ, τον, ήδη διάσημο, Gaspard Ulliel πλαισιώνουν οι Jeremie Renier, Louis Garrel και Lea Seydoux. Σχετικά με την ένταση, πολλές σκηνές της ταινίας είναι πραγματική αποκάλυψη. Συγχαρητήρια στον Bonello για τη δουλειά του.
Τα κακά νέα:
"Yves Saint Laurent": Περισσότερη παράθεση γεγονότων παρά βάθος στην ιστορία.
"Saint Laurent": Υπερπροσπάθεια εντυπωσιασμού, λιγότερα βιογραφικά στοιχεία.
Τα καλά νέα:
"Yves Saint Laurent": Η μόδα.
"Saint Laurent": Οι δυνατές σκηνές.
Μας εξέπληξε: Εξαιρετικοί και οι δύο ηθοποιοί στον πρωταγωνιστικό ρόλο, με μια μεγαλύτερη συμπάθεια στον Pierre Niney. Υπέροχη η μουσική επένδυση και των δύο ταινιών.
Μας άρεσε;
Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση ποια από τις δύο βιογραφίες είναι καλύτερη. Προσωπικά, επιλέγω το "Yves Saint Laurent", κυρίως γιατί σεβάστηκε περισσότερο τον άνθρωπο, χωρίς να αποσιωπεί σκοτεινές πτυχές της ζωής του. Έπειτα, το "Saint Laurent", από κάποιο σημείο και μετά, με κούρασε, σχεδόν με εκνεύρισε.
Βαθμολογία:
"Yves Saint Laurent": 7/10
"Saint Laurent": 5.5/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου