Magic Mike XXL (2015)

Ξεκίνησα με πολύ χαρά να δω τη συνέχεια του Magic Mike, καθώς το πρώτο μέρος ήταν γλυκό, πρωτότυπο, αστείο και φυσικά... σέξυ! Όσο σέξυ πρέπει, κρατώντας σωστές ισορροπίες. Η συνέχεια δυστυχώς δε μας επιφύλασσε ανάλογες χαρές.

Τρία χρόνια μετά τα επιτυχημένα σόου του πρώτου μέρους, η ομάδα έχει διαλυθεί και ο καθένας συνεχίζει τη ζωή του μακριά από το στριπτίζ. Ο Mike (Channing Tatum) προσπαθεί να ξεκινήσει μια δική του επιχείρηση με έπιπλα όταν δέχεται ένα τηλεφώνημα από τους παλιούς του φίλους, τους πρώην "βασιλιάδες". Όταν συναντιούνται αποφασίζουν να επιστρέψουν στη δράση με ένα τελευταίο σόου. Και κάπως έτσι, ξεκινάει το ταξίδι τους για το Myrtle Beach, όπου γίνεται το μεγαλύτερο συνέδριο στριπτίζ.

Το όλο εγχείρημα ήταν ένα λάθος, που στον μόνο που φαίνεται να στοίχισε είναι στον Channing Tatum που, ομολογουμένως, είναι επιρρεπής στα ατοπήματα επιλογών ρόλων. (Ελπίζουμε να μας εκπλήξει ευχάριστα στο πολυαναμενόμενο "The Hateful Eight" του Quentin Tarantino, μιας και πραγματικά πιστεύω ότι αν θέλει, μπορεί.) Ενώ, λοιπόν, όλοι οι αξιόλογοι συντελεστές αποχώρησαν και δε δέχτηκαν να συμμετάσχουν στο σίκουελ, ο Channing έμεινε. Έτσι, το σενάριο προσαρμόστηκε στις ηχηρές απώλειες (Matthew McConaughey, Alex Pettyfer, Olivia Munn) με αποτέλεσμα να παρακολουθήσουμε κάτι κατώτερο από πολλές απόψεις. Σίγουρα, η ηχηρότερη απουσία ήταν αυτή του Steven Soderbergh ("Traffic", "Erin Brockovich") από την καρέκλα του σκηνοθέτη. Ο διάδοχος είναι ο Gregory Jacobs, ο οποίος έχει δουλέψει περισσότερο ως βοηθός σκηνοθέτη, και η σύγκριση με τον προκάτοχό του σίγουρα τον αδικεί. Κατά τη διάρκεια της ταινίας, εμφανίζονται σαν μικρές παραφωνίες διάφορες κυρίες (Andie MacDowell, Jada Pinkett Smith) χωρίς να καταφέρνουν να σώσουν την κατάσταση.

Καλύτερα να μη φτάσουμε στο σενάριο. Στα πρώτα λεπτά της ταινίας, παρακολουθούμε τον Mike να φτιάχνει έπιπλα και, στο άκουσμα κάποιου τραγουδιού στο ραδιόφωνο, να χορεύει, ωσάν μαγεμένος, αυθόρμητα, χωρίς πρόβα, την καλύτερη χορογραφία της καριέρας του. Χάρμα οπτικά, αστείο σεναριακά. Στην πορεία του φιλμ, τα αγόρια θα συναντήσουν μια παρέα μεσήλικων γυναικών που θα δείξουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό για τη γνωριμία. Θα συμβούν κι άλλα περιστατικά απείρου κάλλους κατά την εξέλιξη του φιλμ... Αυτά κι άλλα τέτοια διαδραματίζονται στο σίκουελ μιας έξυπνης και πικάντικης κομεντί που θα έπρεπε να μείνει σε αυτά που επιτυχημένα μας έδωσε το 2012.

Τα κακά νέα: Τα περισσότερα νέα είναι κακά με ενοχλητικότερο όλων το πέρασμα των σέξυ σόου της πρώτης ταινίας στα ελαφρώς "τραβηγμένα" σόου της δεύτερης.

Τα καλά νέα: Αναμφισβήτητα, τα χορευτικά και λοιπά ταλέντα των αγοριών.

Μας εξέπληξε: Δυσάρεστα που συμμετείχε ο Channing Tatum και, γενικώς, που το εγχείρημα πάτησε στο καλούπι του πρώτου. Αν αφορούσε μια ανεξάρτητη προσπάθεια, θα ήμουν εμφανώς πιο επιεικής.

Μας άρεσε;

Όπως έγινε σαφές με όλους τους δυνατούς τρόπους, όχι.

Βαθμολογία: 3.5/10

Πιο παράξενο κι από παράξενο! - Stranger than fiction (2006)

Δύσκολα βρίσκεις μια καλή ιδέα σε κομεντί του Χόλυγουντ. Ή πολύ κοινότυπο θα είναι, ή εντελώς αναμενόμενο, ή κάπως ανάλατο. Τελικά μας δικαίωσε αυτή η πρωτότυπη και όμορφη ταινία για τις ουσιαστικές χαρές της ζωής και για όσα, κακώς, θεωρούμε δεδομένα.

Ο Harold Crick (Will Ferrell) είναι ένας εφοριακός με δυνατό μαθηματικό μυαλό που ζει μια μάλλον αδιάφορη καθημερινότητα. Μέχρι που ακούει μια γυναικεία φωνή να αφηγείται τη ζωή του και να τον ειδοποιεί πως ο θάνατός του πλησιάζει. Κατά την αναζήτηση της παράξενης φωνής, θα γνωρίσει έναν απρόσμενο έρωτα (Maggie Gyllenhaal), μια ψυχολόγο (Linda Hunt), έναν ιδιόρρυθμο καθηγητή λογοτεχνίας (Dustin Hoffman) και τελικά μια διάσημη συγγραφέα (Emma Thompson). Αυτή η, πιο παράξενη κι από παράξενη, εμπειρία, θα τον κάνει να επαναπροσδιορίσει το αληθινό νόημα της ζωής.

Στην καρέκλα του σκηνοθέτη βρίσκουμε τον Marc Forster, που με έκπληξη ανακάλυψα πως είναι ο άνθρωπος που μας έχει δώσει μεγάλες εμπορικές επιτυχίες, όπως τα "Quantum of Solace", "World War Z", "Finding Neverland". Όμορφη η δουλειά του αλλά τα εύσημα ανήκουν στο σεναριογράφο Zach Helm και στη ζωηρή του φαντασία που έδωσε το πρωτότυπο σενάριο. Πλήθος διάσημων ηθοποιών βρίσκονται στο πλευρό του Will Ferrell ("Anchorman", "Talladega Nights", "The other guys") με τους αγαπημένους Dustin Hoffman ("The graduate", "All the president's men") και Emma Thompson ("Saving Mr. Banks", "The remains of the day") να ξεχωρίζουν. Ανέλπιστα καλός ο Will Ferrell σε έναν κοινωνικό ρολό διαφορετικό από αυτούς που μας έχει συνηθίσει.

Πρόκειται για μια ταινία που είναι εκεί για να διαλύσει τη φούσκα της τακτοποιημένης ζωής και να μας πει πως αυτή μπορεί όντως κάποτε να τελειώσει, μια σκέψη που ο μέσος άνθρωπος κάνει μόνο θεωρητικά σαν κάτι που θα συμβεί κάποτε, στο μακρινό μέλλον. Τι συμβαίνει όμως όταν θα κληθείς να παλέψεις για τη ζωή σου; Ένα ερώτημα στο οποίο έχει βασιστεί πλήθος ταινιών, από τα "Saw" μέχρι το "Buried". Εδώ σε μια γλυκιά, πρωτότυπη εκδοχή.

Τα κακά νέα: Το φινάλε ίσως.

Τα καλά νέα: Ένα καλό καστ σε μια δεμένη ταινία που σου κρατάει το ενδιαφέρον.

Μας εξέπληξε: Το σενάριο και η Emma Thompson.

Μας άρεσε;
Ναι, μας άρεσε πολύ. Πολύ ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη.

Βαθμολογία: 7.5/10

Top-10 Στιγμές απόλυτου fashion στον κινηματογράφο

Οι τάσεις της μόδας ανά τις δεκαετίες επηρεάστηκαν, πολύ συχνά ξεκίνησαν, από τον κινηματογράφο. Φινετσάτες ηθοποιοί έγιναν σημείο αναφοράς και πρότυπο ενώ έχουν υπάρξει ρόλοι-fashion icons, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Carrie Bradshaw από το "Sex and the City", που καθόρισαν το ντύσιμο μιας ολόκληρης γενιάς. Παρακάτω βρίσκουμε κάποιες από τις πιο κλασσάτες κυρίες της μεγάλης οθόνης που με το στυλ τους πήγαν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μόδα ένα βήμα παραπέρα:

10. Renee Zellweger - Down with love (2003)

9. Julianne Moore - A single man (2009)

8. Jessica Chastain - A most violent year (2014)

7. Amy Adams - American Hustle (2013)

6. Audrey Tautou - Coco before Chanel (2009)

5. Meryl Streep - The Devil wears Prada (2006)

4. Cameron Diaz - Bad teacher (2011)

3. Diane Keaton - Annie Hall (1977)

2. Audrey Hepburn - Breakfast at Tiffany's (1961)

1. Sarah Jessica Parker - Sex and the City (1998-2004, 2008, 2010)

Υ.Γ. +1: Margot Robbie - The Wolf of Wall Street (2013)